Een tijdje geleden ben ik een blog gestart, door mijn onverklaarbare chaotische gedrag, thuis en op school, verwaarloosde ik mijn blog ook een beetje.
Dat beetje verwaarlozen veranderde in heel erg verwaarlozen en geen zin hebben in van allerlei dingen.
Door mijn gedrag zijn we naar de huisarts geweest en die heeft ons met spoed doorverwezen naar de GGZ. (nu spreek ik over de periode na de carnavals-vakantie, rond april dus), bij de GGZ hebben we een psychiater gekregen, een vrouw die al na 2 gesprekken kon vaststellen dat mijn onverklaarbare gedrag wel degelijk een verklaring had namelijk; ASS (Autisme Spectrum Stoornis), waarschijnlijk heb ik dit al mijn hele leven maar er is nooit naar gekeken, ik zat namelijk al zo vaak bij doktoren vanwege mijn epilepsie.
Er werd geconstateerd dat ik Asperger heb, Asperger is een vorm van autisme die over het algemeen meer voorkomt bij jongens als bij meisjes, en betekent; slimme autist.
Door mijn epilepsie voel ik me vrij vaak dom terwijl ik veel weet...
Op mijn 2 jarige leeftijd (toen ik dus nog geen epilepsie had) kon ik al lezen (zowel Nederlands als Engels), ik kon de kaart van Nederland ongeveer uit men hoofd en wist precies waar ik was als ik ook maar 1 puntje van herkenning zag. Maar nu uit mijn autisme zich voornamelijk in het onbegrepen voelen en volkomen door het lint gaan als er ook maar 1 klein dingetje anders mocht zijn.
De periode dat net Autisme bij mij was vastgesteld kwam een jonge mijn leven in die mij heel goed begreep, waar ik mee kon lachen en die me kon helpen, we hadden ontzettend veel lol en kwamen regelmatig bij elkaar, eindelijk had ik weer een kameraad, een maatje. Maar hij wist niets van mijn video's en blog (die ik toch al verwaarloosd had). Maar dit contact verwaterde en ik belandde in een depressie. Maar vond steun bij men lieve klasgenootje ; KAMINI <3
Ik gaf geld uit omdat, ik dat maar als een of andere therapie zag ofzo, tja wat moest ik anders doen, ook had ik echt geen inspiratie om over te schrijven en maakte filmpjes die nergens over gingen.
Ik probeer nu meer structuur in men leve te brengen en dit begint bij mijn kamer, mijn kamer is echt een mega chaos, en als je gehecht bent aan structuur... tja dan is dat best wel... Klote... op zen zachtst uitgedrukt.
Ook wil ik weer een "Re-start" gaan maken met mijn blog, ik weet nog niet hoe vaak ik artikelen ga maken en waarover maar dat komt wel, ik begin het filmen ook steeds leuker te vinden en stukje bij beetje moet het balletje wel gaan rollen.
Lieve mensen,
ik zeg doei en tot de volgende keer.
xxx Eline
Geen opmerkingen:
Een reactie posten