Als er iets is wat ik al mijn hele leven doe is het schrijven.
Zolang ik me kan herinneren schrijf ik tot ik er pijn van in mijn vingers krijg en nog even door.
Mijn moeder vertelt me altijd dat ik een mega slim kind was, zo kon ik op 3 jarige leeftijd mijn moeder precies vertellen waar we met de auto waren als we naar mijn familie in Lochem gingen.
Dit is iets dat ik ook nooit meer zal vergeten ik herinner me het nog goed.
Door mijn epilepsie en waarschijnlijke hersenschudding is het allemaal niet zo gebleven, mij autisme is dan weer heel handig om tog kleine dingen te herinneren.
Maargoed, blijkbaar kon ik ook al snel lopen, lezen en schrijven.
Blijkbaar schreef ik blaadjes vol met "ik, eline, mama, papa, opa, oma" dat soort dingen...
Toen de euro kwam was ik een jaar of 6 en vond ik het helemaal geweldig dat ik mijn naam op een andere manier kon schrijven "€line".
Misschien weten jullie wel dat ik gedichten schrijf, dat doe ik ook al vanaf 2007, maar omdat mijn handschrift altijd redelijk rommelig was ben ik mijn gedichten maar gaan typen.
Altijd ben ik jaloers geweest op mensen die wel een mooi handschrift hadden, en besloot hierom een paar maanden geleden weer veel te schrijven.
Ik denk dat ik dat ook 't meest mis aan school; "aantekenkeningen maken, huiswerk, toetsen" het vele schrijven.
Aangezien ik een redelijk gestructureerd persoon ben, en gek wordt als iets niet gebeurd zoals ik zou willen, maak ik overal lijstjes van. Op mijn telefoon heb ik de "wunderlisst" app , een redelijk bekende app voor to do lists als je het mij vraagt. Persoonlijk vind ik hem erg fijn, en zal hem zeker aanraden.
Soms sla ik een beetje door als het gaat om planningen. Dan ben ik bijvoorbeeld bezig met een video bewerken en is deze aan het opslaan, dan moet ik die tijd precies zo indelen en benutten dat ik zoveel mogelijk van mijn To-do kan afstrepen. Wat dat betreft ben ik wel een beetje perfectionistisch.
Aangezien ik komend jaar mijn geld efficiënter wil gaan benutten, maak ik ook lijstjes van alles dat ik wil en moet kopen.
Terwijl ik 5 verschillende wish-list, to-buy, en andere lijstjes schrijf of typ heb ik vanaf (ik gok) oktober iedere week met papa op zaterdag of zondag, net wanneer beter uitkomt, een evaluatie over geld. Dit komt vaak harder aan als verwacht. Nu ik mijn lijstjes liever 1 keer teveel opschrijf als 1 keer te weinig ben ik mezelf een stap voor geweest.
Wat te doen zonder al die lijstjes?
Ik weet het niet meer. Schrijven is altijd een favoriete bezigheid van me geweest, en dat zal het ook altijd blijven.
Liefs,
Eline
Geen opmerkingen:
Een reactie posten