Persoonlijk ♥ Vrienden, je hebt ze nodig

Zoals de trouwe volgers wel weten ben ik erg veel gepest. Nog steeds word ik met regelmaat eens flink uitgelachen, belachelijk gemaakt of worden er stomme opmerkingen naar me toe gegooit. Nu trek ik me er minder van aan dan voorheen. Dit is mede doordat ik diepere dalen heb gekent.

Vandaag wil ik het met jullie hebben over het gene dat mij altijd door deze donkere periode's heeft geslagen (bij wijze van spreken dan). Mijn lieve vrienden. Vrienden over het algemeen.

lees verder..

Hoe vaak heb ik wel niet getwijfeld aan vriendschappen, of het wel echt bestond?

Vaak genoeg om me te beseffen dat ik de aller liefste vrienden heb! Mensen die in de donkerste tijden achter me hebben gestaan, me er doorheen gesleurd hebben. Contacten die ik ben kwijt geraakt, en die ik weer heb opgepakt. 

Het klinkt misschien vreemd, maar een van mijn beste vrienden (al ruim 8 jaar) ken ik via het internet en heb ik nog nooit in het echt ontmoet. 

Hier moet echt verandering in komen!

Ik heb vooral erg veel jongens als vrienden, dit komt puur om het feit dat ik meiden niet snel vertrouw. Meiden zijn katten, bitches! In mijn beleving dan. Langzamerhand, naar mate ik ouder word (jaja, ouder worden...) heb ik toch wel wat lieve vriendinnetjes leren kennen. Toch moet ik zeggen dat meiden je ontzettend hard laten vallen, en zijn het altijd de jongens waar ik mezelf bij kan zijn. 

Zoals misschien sommige wel weten zit ik (vanuit zeilen en school) in een aantal 'groepjes' (damn wat haat ik dat woord) en vanuit deze groepjes is 95% jongen als het niet meer is. 

Natuurlijk heb ik wel een aantal meiden waar ik het prima mee kan vinden maar in mijn hoofd is er maar 1 échte vriendin. Sirea, ja heel verrassend was dat niet.

 Deze foto is van een aantal jaar geleden. Sirea is al vanaf de basisschool mijn vriendinnetje en ben ik meer als echte zus gaan beschouwen. 

Dit plaatje zag ik op weheartit.com (net als alle andere plaatjes die ik in dit artikel heb verwerkt), het deed me meteen aan Sirea denken. Wij hebben al zo veel meegemaakt, dat we net zussen zijn. Ik heb zelfs wel een aantal keer (in de stad ofzo) gehoord dat mensen dachten dat wij zussen waren. We hebben dezelfde smaak in vrijwel alle dingen (gelukkig niet in jongens). 

Hoewel ik niet alleen met Si deze band heb, heb ik ook met Sander echt een broeder-band opgemaakt. 

Sander is mijn beste vriend en heb ik leren kennen in 2007, op school. 

Sander en ik zijn in de loop der jaren steeds meer naar elkaar toe gegroeit, we hebben dezelfde humor en steunen elkaar door dik en dun (letterlijk). Een aantal jaar geleden heb ik een moeilijke periode gehad, met eetstoornissen. Sander was een van de jongens die me hier doorheen heeft geslagen. Thuis hoefde ik hier niet voor aan te kloppen, omdat hier ook alleen maar ruzie was. Sander was in die tijd nog een heel erg verlegen jongetje en toen wij geslaagd waren voor ons diploma zag ik San langzaam veranderen. Ja, ik mag wel zeggen dat hij mijn lieve jonge broertje is (niet veel jonger, 1 dag). Als mensen ons samen zien lachen denken ze vaak dat we een stel zijn, dat zou zonde zijn van onze sterke band want we kunnen elkaar ook flink in de haren vliegen door onze stomme acties. Maar gelukkig wonen we niet al te dicht bij elkaar waardoor het meer elkaar helpen wordt. De afstand is overigens wel vaak een nadeel. 

Doordat ik veel met jongens om ga voel ik me soms net een jongen. Gek doen staat dan mij ook hoog in de ongeschreven friendship-musthave list. Vrienden van mij moeten een bepaald soort humor hebben, die niet uit te leggen valt. Vooral voor de jongens geld dit, ook merk ik snel of het klikt of niet. Zo heb ik sinds kort op het werk een hele goede vriend leren kennen die ik toch wel even speciaal wil noemen; Tim. 

Tim is voor mij nu al (we kennen elkaar misschien 2 maanden) een soort broertje voor mij geworden. Iemand met wie ik kan lachen, waar ik me dood aan irriteer, maar van wie ik wéét (en ja daar steek ik mijn hand voor in het vuur) dat hij mij zal helpen als ik het zwaar heb. Ik weet dat voor Tim vriendschap ook erg belangrijk is. Hierover praten we dan ook regelmatig. Wel moeten we uitkijken dat het niet té gezellig word, want ja er moet ook gewerkt worden. Mij kennende ben ik snel afgeleid en ja, Tim ook. Dit zelfde probleem had ik ook met Sander. 

Tot slot een misschien, beetje gekke foto. Iets wat echt een typisch kenmerk is van ons standaard vriendengroepje (Sander, Koen, Wouter, Vivianne, Wessel), inmiddels zijn er wat bij gekomen is "bierdopjes gooien". Bierdopjes? Ja, bierdopjes een beetje kinderachtig misschien maar hé gek doen hoort erbij! Wanneer we een (verjaardags)feestje hebben gehad, komen we soms dagen daarna nog op de gekste plekken dopjes tegen. Het is dan vooral jongens tegen de meiden. 

Zo zie je maar weer, met je vrienden ben je nooit alleen. 

Ik wil dit soort positieve persoonlijke berichten vaker als inspiratie/opkikkertje gebruiken. 

Laat achter in de comments wat jou leukste/gekste vriendschapsmoment is. En hoelang jij al bevriend bent met jou beste vriend/vriendin.

Liefs, 

Eline ♥